“Doe mij maar een kopje gewone thee” oftewel doe mij maar een kopje zwarte thee. Tot enkele jaren geleden wisten we enkel van het bestaan van zwarte thee af, desalniettemin is dat vandaag de dag veranderd. Tegenwoordig is de keuze reuze. Ondanks deze reuze aan keuze, komt al deze thee van één plant af, namelijk de camellia sinensis (tegenwoordig verschijnen er meer en meer variëteiten aangepast aan de lokale omgeving).
Hoe kan het dan dat er tegenwoordig zoveel verschillende soorten thee verkrijgbaar zijn in Nederland?
Het antwoord op deze vraag gaat heel breed en ik denk dat ik wel 50 factoren hiervoor op kan noemen. Van al deze factoren is het productieproces een heel belangrijke factor. Ons kopje “gewone thee” wordt als volgt gemaakt. Het productieproces van zwarte thee bestaat uit vier stappen:
1. Verflensen/Verwelken
Bij stap 1 verliezen de theebladeren veel vocht, waardoor ze slap en soepel worden en het mogelijk wordt om de theebladeren te rollen zonder dat ze breken.
2. Rollen
Vervolgens worden de verflenste theebladeren in een rolmachine tussen twee schurende vlakken gedraaid. Vroeger werdt dit allemaal nog met de hand gedaan, vandaag de dag worden alleen de zeer exclusieve thee soorten nog met de hand gerold. Een voorbeeld hiervan is de Golden Zhenghe Kungfu thee van Mevrouw Cha. Tijdens het rollen breken de bladcellen open en komen er celsappen vrij. Nu zijn de theebladeren klaar voor de volgende stap.
3. Oxideren
De theebladeren worden verplaatst naar een koele ruimte waar lange rijen stenen banken staan of bakken met roosters erin en er heerst in deze ruimte een zeer hoge luchtvochtigheid. Doordat de celsappen een verbinding aangaan met zuurstof wordt er een oxidatie proces in gang gezet. Zo verkleuren de theebladeren langzaam van groen naar zwart.
4. Drogen
Tenslotte wordt het oxidatie proces stopgezet door de theebladeren te verhitten, bijvoorbeeld door de theebladeren te wokken of te drogen in een oven.
Et voila, de zwarte thee kan nu geproefd worden.